Als blikken doden konden...

Hij komt overtuigend over, maar ik weet dat hij liegt. Zijn handen rusten in elkaar gevouwen op de tafel terwijl hij ons team vertelt dat Elze ziek is. Je zou hem bijna geloven.

Als ik vorige week niet de tranen van Elze had gedroogd, nadat ze eindelijk de moed bij elkaar had geraapt om mij in vertrouwen te nemen, was dat waarschijnlijk ook het geval geweest. Ik heb Elze beloofd het voor me te houden, maar het gaat niet vanzelf.

Mijn hoofd voelt warm. Het ontploft bijna van de opgekropte spanning. En als blikken doden konden…

NaNoWriMo

De voorbereidingen voor mijn NaNoWriMo zijn in volle gang. NaNoWriMo staat voor National Novel Writing Month. Een initiatief dat uit Amerika is overgewaaid naar Nederland en waarbij het de bedoeling is dat je in één maand een ruwe versie van een boek schrijft van minimaal 50.000 woorden. De NaNoWri-maand is november. Logisch, want dit is een donkere maand. Buiten is het nat, koud en winderig. Heerlijk weer om te schrijven.

Bij de officiële NaNoWriMo maak je een account aan op een website. Je ziet hoeveel mensen er meedoen en uit welk land ze komen. Heb je je doel bereikt dan krijg je daarvoor een badge op je homepage. Ik heb dit wel overwogen, maar het geeft me teveel druk. Mijn novembermaand is dit jaar al redelijk volgepland. Naast het schrijven heb ik een vriend, kinderen en een fulltime baan met twee uur reistijd per dag. Wil ik het volhouden, dan moet ik mijn grenzen goed in de gaten houden. Ik doe wat ik kan op de dagen dat het kan. Hopelijk is mijn boek dan eind november al voor een groot deel af.

Waar mijn boek over gaat en hoe het schrijven ervan mij afgaat zal ik in de volgende blogs met jullie delen.